Prvi beogradski tramvaj pušten je u saobraćaj dana 14. oktobra 1892. godine i vozio je centrom grada, od Kalemegdana do Slavije. Beograd je 1892. godine bio jedan od prvih gradova sveta koji je uveo tramvaje. Pre Beograda „konjski tramvaj“ su imali samo Njujork, Pariz, London i Berlin. U početku su se kao pogon koristili konji, a prva električna linija uvedena je 1894. Do kraja 1905. godine sve linije bile su elektrificirane. Godine 1912. u Beogradu je bilo osam tramvajskih linija, na kojima je radilo 24 tramvaja i 12 prikolica i kojima se te godine prevezlo ukupno 7.500.000 putnika.

Rekosmo, električni tramvaj pojavio se na beogradskim ulicama već 1894. godine, a prva linija električnog tramvaja bila je za Topčider. Iste godine proradila je i linija Žagubica – Električna centrala, najpre sa konjskom vučom. Ova pruga ubrzo je elektrifikovana, a uvedeni su i električni tramvaji od Dušanove, preko Savskog pristaništa i Železničke stanice do Slavije. Od 1904. godine električni tramvaji potiskuju one sa konjskom zapregom.

Od današnjeg Trga do Tašmajdana preko Svetogorske ulice tramvaji su krenuli 1906. godine. Te 1906. godine u sabraćaju je 16 kola i to dva tipa. Gore pomenuti, koji je jezdio centrom grada bio je nazvan „Terazijski” i imao je udobna sedišta sa ispunom čiji je naslon bio obložen pletenom morskom trskom, dok je „Topčiderski” tip imao drvene klupe. Stari tramvaji koje su vukli konji koristili su se kao prikolice električnim tramvajima, a u letnjem periodu postojala su i otvorena kola.